เป็นเรื่องที่มุ่งบอกให้คนรู้ว่า  ใจเป็นนาย
กายเป็นบ่าว  เมื่อมีปัญหาชีวิตจนถึงขั้นที่อยาก
ฆ่าตัวตายนั้น  การไปฆ่า  "ตัวกาย"  จึงเป็นการ
ฆ่าผิดคน  ไม่ได้แก้ปัญหาที่แท้จริง  เพราะปัญหา
ทุกข์ใจจะตามคิด  "ตัวใจ"  ไปเรื่อยๆ  การตาย
ที่แท้จริงมีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น  คือ  การออกจาก
คุกชีวิตเพี่อไปนิพพาน

เป็นเรื่องที่ผู้เขียนได้เขียนจดหมายถึงเพื่อน
ที่ชื่ออ้อม  ซื่งกำลังประสบปัญหาครอบครัว
จนทำให้กลุ้มใจมาก  จึงแนะนำวิทีการ  "ทำใจ"
โดยวิทีการพาตัวใจกลับบ้าน  แนะนำขั้นตอน
พี้นฐานของการฝึกสติปัฏฐานสี่  โดยแนะให้
ผู้ปฏิบัติรู้จัก  "ตัวใจ" อันเป็น"ตัวจริง"ของทุกคน
และรู้ว่าจะใช้ "ตาใจ" เพื่อการเดินทางไปสู่จุดที่
จะหายกลุ้มใจได้อย่างไร

เป็นเรื่องที่ช่วยให้ผู้อ่านเห็นความสำคัญ
และความลึกซึงขอการหายใจที่ถูกต้อง  ซึ้งจะ
ทำได้ก็โดยการฝึกอานาปานสติ  หรือการหาตัวใจ
กลับบ้านที่ ๑ และจะทำได้ดีควบคู่ไปกลับการ
ออกกำลังกายไท้เก็ก  เมื่อใครหายใจลึกๆได้แล้ว
ตัวใจที่หลงทางอยู่นอกบ้าน  จะถูกผลักให้กลับ
เข้าบ้านเดิมของใจ  ทำให้ร้สึกดีขึ้น  จึงเป็นวิทีการ
แก้ปัญหาจากปัจเจกบุคคลถึงระดับชาติ  และ
รวมถึงระดับโลกด้วย